To Δίκτυο Νομαδική Αρχιτεκτονική έχει ως στόχο τον Ιούνιο του 2007 να υλοποιήσει στo Γκαζοχώρι και στην ευρύτερη περιοχή, μία σειρά από χωρικές καταστάσεις- δράσεις οι οποίες θα πραγματοποιηθούν από αρχιτέκτονες , εικαστικούς, κλ.π .Τα projects στηρίζονται στην εμπλοκή των παραπάνω και στη συνέχεια στην εμπλοκή τους στον τόπο και στις μητροπολητικές συνθήκες, την διείσδυση σε αυτές.
Το θέμα το οποίο τίθεται σε διερεύνηση- επεξεργασία αφορά τον «Mετασχηματισμό του εδάφους» της τοποθεσίας .
Ο καθένας –καθεμία ο οποίος η οποία θα συμμετέχουν θα επεξεργαστεί ένα project στην τοποθεσία μέσα από την επιτόπια έρευνα .
Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ένα ΣΧΕΔΙΟ το οποίο θα παρουσιαστεί in situ.
Αυτά τα ΣΧΕΔΙΑ τα οποία θα αφορούν ζητήματα και τοποθεσίες του εδάφους θα αποτελέσουν μία περιπλάνηση στην περιοχή, και θα είναι μία νέα ανάγνωση-πρόταση αυτής .
Λαμβάνοντας υπ όψη ότι στο Γκαζοχώρι και στην ευρύτερη περιοχή, πρόκειται σήμερα για μια εδαφική κατάσταση που την χαρακτηρίζει η πολυπλοκότητα, η αβεβαιότητα και η εξαιρετική εκμετάλλευση, και ότι η περιοχή μπορεί να προσδιοριστεί ως μία οριακή κατάσταση σε μετασχηματισμό, που δεν έχει πάψει να είναι «διάτρητη» μέσα στην μητροπολητική πραγματικότητα της Αθήνας .
Το Δίκτυο προτείνει στους συμμετέχοντες τον επί τόπου εδαφικό σχεδιασμό μέσα από την τεχνική της εδαφικής παρατήρησης και το βίωμα του τόπου και της μητροπολιτικής συνθήκης καθώς και των κοινωνικοοικονομικών φαινομένων. Δηλαδή την διείσδυση στο παρόν της αστικής κατάστασης, έτσι ώστε να μπορέσει κανείς να δει το παρελθόν και να επηρεάσει το μέλλον.
Επιδιώκεται να βρεθεί η μεθοδολογία καθώς και τα εξειδικευμένα εννοιολογικά εργαλεία , για το πώς μπορεί η αρχιτεκτονική και η τέχνη να επέμβουν δυναμικά στην αστική κατάσταση και τον μετασχηματισμό του εδάφους, να υλοποιηθεί μια εμπειρία μελέτης και σχεδιασμού.
Στα τρία χρόνια που το Δίκτυο βρίσκεται στην περιοχή, έχουν σημειωθεί απίστευτες αλλαγές, καθώς τρία καφενεία έχουν κλείσει , πολλοί κάτοικοι εκτοπίζονται ,η κατοίκηση εξ αιτίας των κέντρων διασκέδασης είναι αδύνατη ,καθώς διαπιστώνει και ο σύλλογος Μέγας Αλέξανδρος ο οποίος έχει κινητοποιηθεί .O κρατικός μηχανισμός φαίνεται ότι βρίσκεται σε δύσκολη θέση να αντιμετωπίσει την κατάσταση.
Η περιοχή βιώνει σήμερα την βίαιη συνθήκη διαφορετικών πραγματικοτήτων και μετασχηματισμών .
Πως αυτό θα μπορούσε να γίνει λαμβάνοντας υπόψη τους κατοίκους, ώστε οι νέες χρήσεις να συνυπάρχουν με τις παλιές, ώστε οι ίδιοι να συμμετέχουν στον σχεδιασμό και να μην αναγκαστούν να εκτοπιστούν; Tι συμβαίνει με τον δημόσιο, με τον ιδιωτικό χώρο, τι άλλοι χώροι αναδεικνύονται στην περιοχή;
Τι μπορεί να είναι ένα ΣΧΕΔΙΟ σήμερα ; Πως μπορεί να το αντιληφθεί ο αρχιτέκτονας ,ο εικαστικός ,τι αλλάζει, μέσα από μία κοινή επεξεργασία τι μπορεί να εκφράσει πως μπορεί να επηρεάσει το παρόν και το μέλλον του εδάφους της πόλης;
Πως μπορεί να αναδείξει την κρυμμένη δυναμική της τοποθεσίας; να εξερευνήσει τον χρόνο;
Αναζητώντας νέες μορφές συμμετοχής στον σχεδιασμό μέσα από τις εμπειρίες των καταστασιακών , της Land Art, των ριζοσπαστικών αρχιτεκτόνων του 70 , αλλά και τις εμπειρίες της δημόσιας τέχνης , ανατρέχοντας σε θεωρητικούς , συνδέοντας την πολιτική με ην αρχιτεκτονική και την τέχνη ,συνεχίζουμε την εμπειρία μας στην τοποθεσία και επιδιώκουμε να την μετατρέψουμε σε μια μεθοδολογική έρευνα ικανή να επηρεάσει την πραγματικότητα.
